- zemdlić
- {{stl_3}}zemdlić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zɛmdliʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_24}}perf von {{/stl_24}}{{stl_7}}→ {{/stl_7}}{{stl_38}}mdlić {{/stl_38}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
zemdlić
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
zemdlić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIb, zemdli, zemdlą {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, że odczuwa się mdłości, nudności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zemdliły ją słodycze. Zemdliło kogoś z przejedzenia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zemdlić — dk VIa, zemdlićli, zemdlićlił «wywołać mdłości, nudności; pobudzić do wymiotów» Nieświeża potrawa kogoś zemdliła. ∆ Kogoś zemdliło «komuś zrobiło się mdło, niedobrze, ktoś poczuł mdłości lub zwymiotował» … Słownik języka polskiego
zemdlenie — n I 1. rzecz. od zemdleć, zemdlić. 2. lm D. zemdlenieleń «chwilowa utrata przytomności, świadomości i siły; omdlenie» Cucić kogoś z zemdlenia … Słownik języka polskiego
zemdlenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zemdleć, zemdlić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zemdlenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zemdlenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} utrata przytomności, zwykle … Langenscheidt Polski wyjaśnień
